Są ludzie, którzy mówią dużo. Rzeczy ważnych i mniej ważnych. Im więcej mówią tym bardziej się nakręcają. Mają zawsze coś do powiedzenia na każdy temat. Powtarzają się często, zarówno danego dnia jak i przy nadarzających się okazjach. Dzielą się swoim zdaniem chętnie i ze wszystkimi naokoło. Potrafią bardzo łatwo nawiązać kontakt z nieznajomymi, w każdej kolejce, miejscu, imprezie. Mówią o rzeczach oczywistych i nie oczywistych, znanych i nie znanych.
Generalnie jak na to nie spojrzeć – to niebywała zaleta mieć takie zdolności komunikacyjno – interpersonalne, jednak należy nad nimi świadomie panować, gdyż takie osoby, swoim zachowaniem mogą zniechęcać do siebie ludzi. Zagadują wszystkich na śmierć, wydają się narzucać swoją wolę i punkt widzenia innym, chociaż wcale nie mają takiego zamiaru, czy intencji. Łatwość przetwarzania myśli w słowa jest także często zgubna, gdyż łatwo powiedzieć coś, co może być zbyt pochopnie i szybko zinterpretowane w inny, niż zamierzał autor, sposób.
Zatem nie popadajmy ze skrajności w skrajność – łatwość komunikacji werbalnej jest niewątpliwą zaletą, jednak jeśli nie dajesz dojść do głosu innym i świadomie ich do tego nie zachęcasz, poprzez pytania otwarte i szczere zainteresowanie, to może lepiej zacząć pisać bloga…. 🙂